"ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΝ"
Με αφορμή το σάλο που έχει προκληθεί γύρω από το νέο βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ δημοτικού, δημιουργούμε αυτό το post για να διαβάσουμε τα δικά σας σχόλια.
Θεωρώ ότι η ιστορία είναι υπόθεση όλων μας. Γι’ αυτό το λόγο το Forum αυτό δεν μπορεί παρά να δώσει το παρόν του σε αυτό το φλέγον ζήτημα.
Η άποψη σας μας ενδιαφέρει!
Υ.Γ. Στα σχόλια επισυνάπτω μερικά άρθρα που βρήκα στο διαδίκτυο.
6 σχόλια:
Το παρακάτω κείμενο το βρήκα στο διαδίκτυο.
http://pontosandaristera.wordpress.com
/2007/03/20/19-3-2007/
Θίγει τα βασικά σημεία του βιβλίου και απευθύνεται σε όλους αυτούς, που δεν το έχουν διαβάσει. Ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Το παρακάτω όμως κείμενο είναι αρκετά διευκρινιστικό:
-Ρεπούσηηηηηη, φέρε τα σώβρακα πίσω…
H κ. M. Ρεπούση, είναι η βασική συγγραφέας του επίμαχου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ’ δημοτικού. Κατάφερε με τον ιδιαίτερο τρόπο θεώρησης του ιστορικού παρελθόντος, με την εισαγωγή των νέων ιδεολογικών κατασκευών στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς και με τις εντυπωσιακές Σιωπές, να διχάσει τη μισή Ελλάδα και να κατηγορηθεί ακόμα και για αναθεώρηση της Ιστορίας. Όμως, το μεγαλύτερο θύμα της κ. Ρεπούση υπήρξε ο Πόντος. Ακόμα και ως τόπος προκαλούσε περίεργα αρνητικά αντανακλαστικά. Και να φανταστεί κανείς repousi.jpgότι το Σεπτέμβριο του 2006, η Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο αναγνωρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (μαζί μ’ αυτήν των Αρμενίων και των Ασσυρίων). Τι σημασία είχε εάν στην Ελλάδα η Γενοκτονία αυτή είχε αναγνωριστεί επισήμως από το 1994 (ομοφώνως από τη Βουλή των Ελλήνων) και είχε θεσπιστεί και μια επίσημη Ημέρα Μνήμης (19 Μαϊου). Και το 1998 είχε αναγνωριστεί, επισήμως και πάλι (ομοφώνως από τη Βουλή των Ελλήνων), η Γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών σ’ ολόκληρη τη Μικρά Ασία (14 Σεπτεμβρίου, η νέα Επίσημη Εθνικη Επέτειος). Αλλά, ποιος τη γ#*%#* τη Βουλή των Ελλήνων! Πού ξέρουν αυτοί;
Όλα αυτά δεν έχουν καμιά σημασία για τους “Νέους Ιστορικούς”;
Γι’ αυτό φιλοξενούμε σήμερα το σχετικό Υπόμνημα των ποντιακών οργανώσεων
«Η Ιστορία πρέπει να μας κάνει
να καταλαβαίνουμε σε ποιο
κόσμο ζούμε.
Να καταλαβαίνουμε τους άλλους
κι όχι μόνο τη
δική μας αλήθεια» [1]
Η παραδοχή αυτή συμπυκνώνει τις αγωνίες όλων μας, τόσο για τις κατευθύνσεις της νεοελληνικής ιστοριογραφίας, καθώς και των αντανακλάσεων που αυτή έχει στα νέα βιβλία Ιστορίας. Η έκδοση των νέων βιβλίων και ειδικότερα αυτό της ΣΤ’ δημοτικού, έχει τροφοδοτήσει μια έντονη συζήτηση για την ποιότητα και τη λειτουργικότητα τους:
-Το βιβλίο αυτό αντιμετωπίζει με σεβασμό και ακρίβεια τη νεότερη και σύγχρονη Ιστορία ή όχι;
-Ευνοεί τη διδασκαλία της Ιστορίας με σύγχρονο τρόπο ή την απορυθμίζει πλήρως;
Παράλληλα, η συζήτηση επικεντρώνεται και στην αναζήτηση του βαθμού, που η πολιτική διαχείριση της ιστορικής μνήμης αναθεωρεί την ίδια την Ιστορία και περιφρονεί την ιστορική εμπειρία σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού, στα οποία απευθύνεται ως διδακτικό μέσο.
Ένα σύγχρονο βιβλίο Ιστορίας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του όλες τις νεότερες κατακτήσεις, τόσο της ιστοριογραφικής επιστήμης, όσο και της ίδιας της κοινωνίας των πολιτών. Οφείλει να αποβάλλει τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα και να δημιουργεί ένα τέτοιο θεωρητικό πλαίσιο, που να δίνει έμφαση στην πλήρη ιστορική γνώση. Η παρέμβαση φίλτρων, που σχετίζονται με πολιτικές σκοπιμότητες, ή η διατήρηση των παραδοσιακών ιδεολογικών αγκυλώσεων, οδηγεί αναπόφευκτα στην επανάληψη των Σιωπών επί ιστορικών γεγονότων.
Θεωρούμε ότι το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού -παρότι έχει αρκετές αρετές σε επί μέρους ζητήματα- εν τούτοις διαχειρίζεται πολιτικά την ιστορική μνήμη με τρόπο που προσβάλλει σημαντικές μερίδες του ελληνικού πληθυσμού. Αγνοώντας την ιστορική εμπειρία του ελληνισμού της Ανατολής, καταστρατηγώντας το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, παραβιάζει τον αρχικό κανόνα και λειτουργεί ως μέσο αποδόμησης της συλλογικής μνήμης.
Αυτές οι «ελλείψεις» του βιβλίου, έχουν προκαλέσει την εμφάνιση ενός πολύμορφου και ανομοιογενούς κινήματος που διεκδικεί την απόσυρσή του. Ο ποντιακός ελληνισμός ασκεί τη δική του ιδιαίτερη κριτική που σχετίζεται με συγκεκριμένες ελλείψεις του βιβλίου. Δηλαδή με τις παραβιάσεις των οδηγιών του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και με τις επιλεγμένες αποσιωπήσεις για ζητήματα που η κοινωνία μας, αλλά και η ιστορική επιστήμη έχει απαντήσει. Το νέο βιβλίο Ιστορίας ήδη έχει αποτελέσει αντικείμενο σημαντικής κριτικής, που επικεντρώνεται στη μέθοδο, στην οπτική των συγγραφέων και στην πολιτική διαχείρισης της ιστορικής μνήμης που ακολούθησαν.
Η αναφορά στον ελληνισμό της Ανατολής είναι ελάχιστη, τόσο σε σχέση με τις απαιτήσεις του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών, όσο και με τις πρόσφατες σχετικές κατακτήσεις της νεοελληνικής ιστοριογραφίας, καθώς και με τις ευρύτερες πλέον παραδοχές της κοινωνίας μας. Ειδικά ο χώρος του Πόντου φαίνεται να αποτελεί ιδιαίτερο ταμπού για τους συγγραφείς του βιβλίου.
Περιοριζόμενοι στα θέματα που αφορούν τον ελληνισμό της Ανατολής, θα προσεγγίσουμε ανά ενότητα τις συγκεκριμένες αποκλίσεις του βιβλίου από την ιστορική πραγματικότητα μέσα από το Πρόγραμμα Σπουδών:
2η Ενότητα:
Οι Έλληνες κάτω από ξένη κυριαρχία
Διδακτικοί στόχοι:
1. Να κατανοήσουν (οι μαθητές) τις έννοιες σκλαβιά, τουρκοκρατία, παιδομάζωμα, εξισλαμισμός.
2. Να γνωρίσουν τις υποχρεώσεις που είχαν οι υπόδουλοι Έλληνες, καθώς και τους περιορισμούς, τις καταπιέσεις και τις ταπεινώσεις που υφίσταντο.
Η ενότητα αυτή αρχίζει (σελ. 15) με τη φράση: «Ξένη κυριαρχία θεωρείται η περίοδος της ελληνικής ιστορίας που αρχίζει με την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453 και καταλήγει στην ελληνική Επανάσταση του 1821». Λίγο παρακάτω (σελ. 36) αναφέρουν ότι σε κάποιες βυζαντινές περιοχές, όπως η Πελοπόννησος, η ξένη κυριαρχία ξεκινά αργότερα.
Οι συγγραφείς αγνοούν ότι εκείνη τη χρονική στιγμή υπήρχαν δύο, ολόκληρα και ξεχωριστά, ελληνικά μεσαιωνικά κράτη: το Βυζάντιο και η Αυτοκρατορία Τραπεζούντας (1204-1461). Το τελευταίο ελληνικό κράτος που θα υποταχθεί στους Οθωμανούς θα είναι το δεύτερο, οκτώ χρόνια μετά την Άλωση της Πόλης.
Στο βιβλίο, δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, ούτε στον πολιτικό ρόλο που διαδραμάτισε στην εγγύς Ανατολή, αλλά ούτε και στο γεγονός ότι υπήρξε σημαντικό πολιτιστικό κέντρο απ’ όπου ξεπήδησαν σημαντικές μορφές Ελλήνων διανοουμένων, όπως ο Βησσαρίων, ο Γεώργιος Τραπεζούντιος, ο Γεώργιος Αμοιρούτζης κ.ά. .
Ακριβώς η ίδια σύγχυση συναντιέται και στη σελ. 3, όπου ο Βησσαρίων -που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογίους του μεσαίωνα και ένας από τους προδρόμους του νεοελληνικού διαφωτισμού- αναφέρεται ως «Βυζαντινός λόγιος», ενώ θα έπρεπε να αναφέρεται ως «Πόντιος λόγιος», εφόσον γεννήθηκε το 1403 στην πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας.
Στην ενότητα αυτή δεν αναδεικνύεται η βαθύτατη θρησκευτική ρήξη των κυρίαρχων μουσουλμάνων Οθωμανών με τις χριστιανικές κοινότητες. Μια ρήξη που εκφραστεί με τη σκληρή οικονομική καταπίεση και την κοινωνική περιθωριοποίηση των λαϊκών στρωμάτων, μέχρι τις μεταρρυθμίσεις του Χάτι Χουμαγιούν. Δεν αναφέρεται το στοιχείο των εξισλαμισμών, ως μηχανισμός διαμόρφωσης των κοινωνικών διαχωρισμών και ως μέσο εμπέδωσης της οθωμανικής κυριαρχίας, ούτε η διαμόρφωση στρωμάτων κρυπτοχριστιανών. Ο μηχανισμός των εξισλαμισμών αντιμετωπίζεται μόνο ως εξαίρεση, ως αποτέλεσμα συγκυριακών «αναστατώσεων». (σελ. 18)
Στην αναφορά των «μορφών αντίστασης» αναφέρονται μόνο περιοχές που βρίσκονται εντός των ελλαδικών ορίων. (σελ. 32) Έτσι, εξαιρείται και δεν αναφέρεται καθόλου η περίπτωση της Σάντας του Πόντου, που αποτελεί περίπτωση αντίστοιχη με αυτή του Σουλίου, που χαρακτηρίζεται επί πλέον και από ελληνοφωνία.
3η Ενότητα:
Η μεγάλη Επανάσταση
Στην ενότητα αυτή παρατηρούμε μια εντυπωσιακή αναντιστοιχία μεταξύ των θεματικών ενοτήτων που προβλέπει το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών και του βιβλίου.
Δεν είναι αισθητή η προεπαναστατική πολιτισμική κίνηση, που έθεσε τις βάσεις για τη μετέπειτα εξέγερσή τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι χάρτες της προεπαναστατικής εκδοτικής κίνησης -που μάλλον αγνοούν οι συγγραφείς- που συνέταξε ο Φίλιππος Ηλιού, ο οποίος ανέδειξε επίσης το γεγονός ότι η Ιωνία υπήρξε ένα από τα σημαντικά προεπαναστατικά κέντρα του ελληνισμού.
Θα επισημαίναμε ότι στην ενότητα αυτή δεν αναδεικνύεται στο βαθμό που θα ‘πρεπε η πανελλήνια εμβέλεια της Επανάστασης, όπως και το κόστος των υπόλοιπων περιοχών. Δεν αναφέρονται οι αντεκδικήσεις των Οθωμανών [σφαγές στη Χίο, Θεσσαλονίκη, καταστροφή Κυδωνιών (Αϊβαλί)]. Δεν αναφέρεται στο μαζικό κίνημα των εθελοντών από τις ελληνικές περιοχές του υπόλοιπου οθωμανικού χώρου, που επάνδρωσαν τα επαναστατημένα στρατεύματα.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, γενικός αρχηγός δεν αναφέρεται ότι είναι Πόντιος (με καταγωγή από τον ΄Οφη της Τραπεζούντας) γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη. Ο αδελφός του Δημήτριος, αναφέρεται μόνο ότι «κατάγεται από φαναριώτικη οικογένεια…» (σελ. 53)
4η ενότητα:
Η Ελλάδα ανεξάρτητο κράτος
Δεν επισημαίνει τη διαφορά μεταξύ της Μεγάλης Ιδέας (που αποτελεί την εθνική ιδεολογία του νεαρού Βασιλείου από το 1944) και του συναισθήματος για εθνική και πολιτική χειραφέτηση που χαρακτηρίζει τους πληθυσμούς που βρίσκονται υπό οθωμανική κυριαρχία. Δεν διασαφηνίζει το γεγονός ότι στην ελληνική διανόηση των περιοχών αυτών προϋπάρχει το αλυτρωτικό συναίσθημα, ως αποτέλεσμα της κίνησης του ελληνικού διαφωτισμού που είχε αναπτυχθεί σε περιοχές που δεν εντάχθηκαν στο ελεύθερο κράτος, είτε ως απόηχος της συμμετοχής στην Επανάσταση.
Επίσης, παρότι παρουσιάζει με ενδιαφέροντα τρόπο την κοινωνική ζωή στο νεαρό κράτος, δεν αναφέρει για την αντίστοιχη πολιτιστική κίνηση και την κοινωνική κατάσταση των Ελλήνων στα μεγάλα αστικά κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου κατοικούν συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί με παράδοση και συνέχεια. Ούτε επίσης τη ζωή στις ελληνικές κοινότητες της διασποράς. Στο σημείο αυτό το βιβλίο γίνεται τελείως «παλαιοελλαδοκεντρικό».
Η έλλειψη αυτή είναι ιδιαιτέρως σοβαρή γιατί δεν κατανοείται ο ιδιαίτερος ρόλος των Ελλήνων της Ανατολής στα χρόνια της τελικής ρύθμισης του Ανατολικού Ζητήματος. Δεν αναφέρεται ότι μετά τις μεταρρυθμίσεις του Χάτι Χουμαγιούν, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Εβραίοι θα καλύψουν τους τομείς της νέας οικονομίας και θα συγκροτήσουν έτσι την αστική τάξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Την τάξη αυτή θα ανταγωνιστούν αργότερα οι στρατιωτικοί Τούρκοι εθνικιστές και θα αποφασίσουν την εξόντωσή της. Τα θέματα αυτά θα μπορούσαν οι συγγραφείς να τα εντάξουν στο σχετικό Κεφάλαιο που προέβλεπε το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών στην 5η Ενότητα.
Όμως το Κεφάλαιο αυτό λογοκρίθηκε και απαλείφθηκε ολοκληρωτικά από τη συγγραφική ομάδα.
5η Ενότητα:
Η Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα
Στο σημείο αυτό το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών μία Θεματική ενότητα (από τις 12 συνολικά), με αντικείμενο:
Η Θράκη, η Μικρά Ασία και ο Πόντος, κέντρα του Ελληνισμού.
Όμως οι συγγραφείς δε διαθέτουν ούτε μία διδακτική ώρα για την ενότητα αυτή. Η παράκαμψη αυτής της εντολής του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών, μόνο ως αποτέλεσμα ρατσιστικής εμπάθειας μπορεί κατανοηθεί.
Το μόνο που περιλαμβάνει το βιβλίο είναι τέσσερις εικόνες στη «Μαθητεία της Ιστορίας» (σελ. 102), που δείχνουν ελληνικές σχολές στη Σμύρνη και την Τραπεζούντα, ένα καφενείο στην Πρίγκιπο κι ένα χορό Ποντίων στο πλαίσιο του κεφαλαίου: «Μικρασία: εκστρατεία και καταστροφή»
Στην ενότητα αυτή δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στα γεγονότα που συνέβησαν στην Ανατολή μετά το κίνημα των Νεοτούρκων και την επίσημη απόφασή τους σε συνέδριο τον Οκτώβριο βιαίως του 1911 να επιλύσουν βιαίως το εθνικό ζήτημα. Δεν γράφτηκε τίποτα για το εγχείρημα των Νεοτούρκων που αποσκοπούσε στην εξόντωση των χριστιανικών ομάδων της πολυεθνικής μουσουλμανικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την μετατροπή της σ’ ένα νέο εθνικό τουρκικό κράτος.
Καμιά μνεία για το νεοτουρκικό εγχείρημα, που έθετε τέλος σε μια μακραίωνη περίοδο οθωμανικής παράδοσης, που συγκροτούσε ένα πολυεθνικό μουσουλμανικό κράτος με κύρια έμφαση στην θρησκευτική επιλογή. Η παντουρκιστική εκδοχή, τόσο κατά των χριστιανικών κοινοτήτων (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων και Αράβων), όσο και κατά των πολυεθνοτικών και πολύγλωσσων μουσουλμανικών μαζών φαίνεται να είναι αποδεχτή από τους συγγραφείς. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει καμιά απολύτως αναφορά σ’ αυτά τα γεγονότα.
Με τον ίδιο άνευρο και ανιστορικό τρόπο παρουσιάζεται και ν μικρασιατική εκστρατεία και Καταστροφή. Δεν αποσαφηνίζει το γεγονός ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπήρξε ένα διαφορετικό κράτος απ’ ότι η Τουρκία. Αφήνουν να εννοηθεί ότι ήταν κάτι το ταυτόσημο.
Επίσης ο Μουσταφά Κεμάλ πασά αναφέρεται ως ηγέτης του «απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων». Αποδέχονται έτσι την βασική θέση του τουρκικού εθνικισμού ότι οι Έλληνες υπήρξαν ιμπεριαλιστές στην περιοχή. Αμφισβητούν δηλαδή με τον τρόπο αυτό τα στοιχειώδη δικαιώματα των γηγενών Ελλήνων στην Ιωνία ή στον Πόντο για διεκδίκηση της πολιτικής τους χειραφέτησης. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται και η υπόθεση των Αρμενίων.
Δεν υπάρχει καμιά αναφορά στα γεγονότα του Πόντου: Γενοκτονία, αντίσταση μέσα από το αντάρτικο κίνημα, διεκδίκηση της ανεξαρτησίας.
Η παρουσίαση της τελικής πράξης επίλυσης του Ανατολικού Ζητήματος, που θα κορυφωθεί με τη νίκη του τουρκικού εθνικισμού είναι επίσης προκλητική. Η καταστροφή της Σμύρνης από τα κεμαλικά στρατεύματα θα παρουσιαστεί ως απλός «συνωστισμός στην παραλία μετά την είσοδο του τουρκικού στρατού στην πόλη»
Στη Σμύρνη, το Σεπτέμβρη του 22, με έναν πρωτοφανή τρόπο για τη σύγχρονη εποχή, ο Μουσταφά Κεμάλ πασά -που αργότερα οι Τούρκοι θα τον αναγνωρίσουν ως γεννήτορά τους (Ατατούρκ)- θα γιορτάσει τη νίκη του με τη σφαγή του άμαχου χριστιανικού πληθυσμού και την πυρπόληση της πόλης. Στην πόλη εκείνη τη στιγμή κατοικούσαν 150.000 Έλληνες και είχαν μαζευτεί και άλλες εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από το εσωτερικό της Ιωνίας.
Με το Ολοκαύτωμα των χριστιανικών πληθυσμών θα ολοκληρωθεί η διαδικασία διαμόρφωσης του σύγχρονου τουρκικού έθνους-κράτους, το οποίο θα ιδρυθεί τυπικά το 1923. Θύματα ήταν οι περισσότερες γηγενείς χριστιανικές ομάδες, πλην των λεγόμενων Φραγκολεβαντίνων και των ελάχιστων τουρκοορθόδοξων του παπα-Εφτίμ. Οι μονοφυσίτες (Αρμένιοι, Ασσύριοι και λίγοι Κούρδοι), οι ορθόδοξοι (Έλληνες στον Πόντο, την Ιωνία, την Καππαδοκία και την Ανατολική Θράκη, καθώς και Άραβες Σύριοι στον οθωμανικό Νότο), οι προτεστάντες (Αρμένιοι και Έλληνες) και οι καθολικοί (Αρμένιοι και Άραβες), ανέρχονταν σε τέσσερα εκατομμύρια περίπου. Μετά το τέλος της μεγάλης ανθρωποσφαγής, λίγες μόνο δεκάδες χιλιάδες παρέμειναν στα πατρικά τους εδάφη. Οι Έλληνες που εξοντώθηκαν την περίοδο αυτή πιθανόν να ανέρχονται σε ένα εκατομμύριο άτομα. Και οι πρόσφυγες πλησίαζαν το 1.5 εκαταμμύριο.
Είναι ακατανόητη και προκλητική η συγκάλυψη του τουρκικού εθνικισμού και των ενεργειών του από τους συγγραφείς του βιβλίου. Η οποία γίνεται ακόμα προκλητικότερη με το δεδομένο ότι υπάρχουν δύο Επίσημες Εθνικές Επέτειοι για τη γενοκτονία κατά των Ελλήνων της Ανατολής: 19 Μαϊου, για τη Γενοκτονία στον Πόντο και 14 Σεπτεμβρίου για το σύνολο της Μικράς Ασίας.
Tελικές ρυθμίσεις: τα σύνορα και η ανταλλαγή των πληθυσμών
Στο βιβλίο αναγράφεται: «Με την ήττα… τίθεται σε συζήτηση το θέμα των μουσουλμανικών πληθυσμών που ζουν στην Ελλάδα, καθώς και των ορθόδοξων πληθυσμών που ζουν στην Τουρκία… Τα ζητήματα αυτά ρυθμίζονται τελικά με τη Συνθήκη της Λωζάννης…» Η παρουσίαση όμως αυτή είναι λανθασμένη και αντιβαίνει προς την περιγραφή των πληθυσμών, όπως γίνεται στο κείμενο της Συνθήκης.
Η Συνθήκη της Λωζάννης ορίζει με σαφήνεια τους πληθυσμούς: οι «εν Τουρκία Έλληνες» και οι «εν Ελλάδι Μουσουλμάνοι».
Στο βιβλίο επίσης δεν υπάρχει καμιά αναφορά για την πορεία των πολυάριθμων ελληνικών πληθυσμών στη Σοβιετική Ένωση. Δεν αναφέρονται ούτε τα επιτεύγματά τους ούτε η μεταχείρισή τους τα χρόνια της σταλινικής τρομοκρατίας. Με τον τρόπο αυτό στερείται η ιστορική εκπαίδευση από σύνολο πληροφοριών αναγκαίων για την κατανόηση σύγχρονων φαινομένων, όπως η μετακίνηση δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων (πάνω από 200.000 από τις αρχές της δεκαετίας του 90) ΄από τη διαλυμένη Σοβιετική Ένωση προς την Ελλάδα.
Συμπέρασμα
Το βιβλίο δεν τηρεί τις προϋποθέσεις που θέτει το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών. Οι συγγραφείς του διακρίνονται για την μονομέρεια και την προκατάληψη κατά του ελληνισμού της Ανατολής και φυσικά του ποντιακού ελληνισμού. Σε κάποια σημεία η μονομέρεια μετατρέπεται σε ρατσισμό και υλοποιείται με την εξαφάνιση των ιστορικών γεγονότων, ακόμα και του γεωγραφικού χώρου του Πόντου, όπου διαδραματίστηκαν σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης Ιστορίας μας.
Η στάση αυτή δεν είναι απόρροια των νέων μεθόδων διδασκαλίας, αλλά μιας προκατειλημμένης αντίληψης για τον τρόπο πολιτικής διαχείρησης της ιστορικής μνήμης.
Έχει επισημανθεί από σημαντικούς μελετητές ότι το η γνώση παρέχεται με «ημιτελή» τρόπο, εκφράζοντας μια νέα σκηνοθετική αντίληψη για τα σχολικά βιβλία: «…η αφήγηση, η εξέλιξη των γεγονότων και των καταστάσεων απουσιάζουν, σε τρόπο ώστε να εμποδίζεται κάθε συσχέτιση αιτίου και αποτελέσματος. Τα γεγονότα, δοσμένα αποσπασματικά και ενίοτε με χαρακτηριστικά κενά ανάμεσά τους, δίνονται αταξινόμητα ως προς τη σημασία τους…Η έλλειψη κριτηρίων και αναλογιών αιφνιδιάζει… » [2]
Με το μεροληπτικό και ιδεοληπτικό τρόπο γραφής το βιβλίο εμποδίζει την κατανόηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε αλλά και την αλληλοκατανόηση μέσα στη κοινωνία που ζούμε.
Επειδή θεωρούμε και μεις, όπως πολλοί ιστορικοί έγραψαν δημόσια, ότι το βιβλίο εντάσσεται στην αναθεωρητική ιστοριογραφία και διαχειρίζεται ιδεοληπτικά τα ιστορικά γεγονότα και προσβάλλει με τον τρόπο αυτό τη μνήμη του ποντιακού ελληνισμού, αλλά το σύνολο του ελληνικού λαού, ζητάμε την απόσυρση του βιβλίου.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ:
[1] Αντώνης Λιάκος, από την παρέμβαση στην εκδήλωση της 5 Μαρτίου ΄07. ΕΣΗΕΑ.
[2] Γιώργος Μαργαρίτης, καθ. Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ.
Η φωτογραφία της κ. Ρεπούση δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία. Ο τίτλος του ποστ βασίστηκε στη λαϊκή ρήση: Μας πήραν και τα σώβρακα. Επίσης, ο όρος “Νέοι Ιστορικοί” μας αρέσει πολύ γιατί παραπέμπει στους αντίστοιχους ¨Νέους Φιλοσόφους“
Το επόμενο σχόλιο δεν μπορούσε να είναι άλλο από την επίσημη δήλωση τησ κ.Μαριέτα Γιαννάκου όπως αυτή
φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του greek news:
http://www.greeknewsonline.com/modules.
php?name=News&file=article&sid=6169&mode
=thread&order=0&thold=0
Ελλάδα: Απάντηση Γιαννάκου για την Ιστορία της Στ’ Δημοτικού
Posted on Monday, January 29 @ 11:29:25 EST by greek_news
Ελλάδα Αθήνα.- Το υπουργείο θα ζητήσει από τη συγγραφέα του βιβλίου Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις, δήλωσε η Μαριέτα Γιαννάκου, απαντώντας σε ερώτηση ανεξάρτητου βουλευτή, αλλά και στις ενστάσεις που πρόσφατα διατύπωσε ο Αρχιεπίσκοπος. Η ίδια ξεκαθάρισε, πάντως, ότι το βιβλίο δεν θα αποσυρθεί.
«Θα κάνουμε αυτό που πρέπει σε σχέση με το βιβλίο» είπε χαρακτηριστικά, απαντώντας στην επίκαιρη ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Στέλιου Παπαθεμελή.
Η ίδια παραδέχθηκε ότι το βιβλίο έχει ελαττώματα, όμως, το υπουργείο έχει τη δυνατότητα, πριν αυτό αξιολογηθεί συνολικά την επόμενη χρονιά, να βάλει ένα συμπληρωματικό φυλλάδιο και να καλέσει τη συγγραφέα να τροποποιήσει ορισμένα σημεία.
Σύμφωνα με την υπουργό, η Ιστορία της Στ’ Δημοτικού δεν μπορεί να είναι 500 σελίδες και να αφηγείται τα πάντα. «Δεν μπορείτε να γράψετε όλες τις αλήθειες στις 150 σελίδες του. Το βιβλίο έχει ελαττώματα και εμείς θα κάνουμε αυτό που πρέπει, αλλά εγώ δεν θα αποσύρω άλλο ένα βιβλίο Ιστορίας όπως έγινε στο παρελθόν με σχολικά εγχειρίδια που περιείχαν κραυγαλέες ανακρίβειες.»
Μερικές από τις καινοτομίες του βιβλίου είναι η αναφορά στον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά και σε πολύ πρόσφατα γεγονότα όπως η χούντα, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, αλλά και το Μακεδονικό. Ενώ και οι γυναίκες στην Ελληνική Επανάσταση παίρνουν πολύ σημαντικότερη θέση από αυτή που έχουμε συνηθίσει, κάτι που είχε προκαλέσει και συζητήσεις στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Ενστάσεις για το περιεχόμενο του βιβλίου εξέφρασε η Εκκλησία, που υποστηρίζει ότι η ύλη είναι συμπυκνωμένη σε 140 σελίδες και δεν υπάρχει εκτενής ανάλυση για την Ελληνική Επανάσταση ή τη Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ δεν είναι εμφανής και ο ρόλος της Εκκλησίας στην Επανάσταση.
Από την πλευρά του, ο κ. Παπαθεμελής είπε ότι δεν αντιτίθεται στη λιτότητα του βιβλίου αλλά στην περιγραφή γεγονότων όπως η Έξοδος του Μεσολογγίου και η σφαγή της Σμύρνης.
Ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης αναφέρθηκε επίσης στο τετράτομο «εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό» του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE) που εστάλη στο υπουργείο Παιδείας για διανομή στους εκπαιδευτικούς.
«Οι συγγραφείς του περιγράφουν το παιδομάζωμα ως πρωτότυπη οθωμανική πρακτική για τη στρατολόγηση ανθρώπων που θα στελέχωναν τις υπηρεσίες του σουλτάνου» είπε.
«Τέτοια κείμενα κινούνται στα πλαίσια της περιβόητης άγριας παγκοσμιοποίησης, όπου η έννοια του έθνους-κράτους είναι εχθρική» κατέληξε.
Απαντώντας, η υπουργός είπε ότι οι τόμοι αυτοί έχουν χρηματοδοτηθεί από τα υπουργεία Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Γερμανίας, τον Οργανισμό των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID), το Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και το Ίδρυμα «Α. Γ. Λεβέντη», αλλά διαπιστώθηκε ότι δεν έχουν σημαντική αναφορά στις πηγές.
**************
****ΣΧΟΛΙΟ****
**************
Στην ιστοσελίδα φιλοξενείται το παραπάνω κείμενο κάτω υπάρχει μια υποσημείωση στα αγγλικά:
******************************************************
Sorry, Comments are not available for this article.
******************************************************
Ε, λοιπόν σε αυτό το forum τα σχόλια είναι available και κάποια στιγμή και τα ΜΜΕ πρέπει να δέχονται κριτική, όπως και τα υψηλά πρόσωπα που τα προστατεύουν με κάθε τρόπο!!!
Περιμένω τα σχόλια σας!!!
Για να πω την πλήρη αλήθεια δεν γνωρίζω επακριβώς τι γράφει το περιβόητο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ’ δημοτικού, όμως; Θέλω να θέσω μερικούς προβληματισμούς και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.
Δεν έχω κάτσει να το ψάξω το θέμα διότι θεωρώ την ιστορική καθαρά προσέγγιση των σχολικών βιβλίων ιδιαίτερα ανακριβή, χωρίς βάθος και λεπτομέρεια που κάνει την διάφορα. Πραγματικά φίλοι μου, μας ενδιαφέρει τόσο πολύ αν οι καινούργιες μπούρδες είναι πιο μεγαλύτερες και περισσότερες από τις παλιές; Λοιπόν για να μην τα μηδενίζουμε όλα πρέπει να πω ότι ορισμένα ιστορικά γεγονότα είναι σωστά καταγεγραμμένα στα σχολικά βιβλία αλλά αυτό μόνο και μόνο επειδή μας βολεύουν ως λαό. Άλλωστε μη ξεχνάμε ότι το σύνταγμα ορίζει (άρθρο 16, παρ. 2) ότι το Κράτος έχει ως βασική αποστολή του την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Προς τούτο προσφέρεται κατ\' εξοχήν το μάθημα της ιστορίας. Λοιπόν, τι να κάτσουμε να συζητήσουμε όταν το ίδιο το κράτος δίνει άσυλο στην ίδια την ασυδοσία. Ξένοι, ανεξάρτητοι και αντικειμενικοί ιστορικοί γελάνε με τα εγχώρια ιστορικά εγχειρίδια. Βέβαια και οι ίδιοι ξέρουν τι ακριβώς παίζεται. Από την στιγμή που ο David Irving συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Αυστρία επειδή στο βιβλίο του «Ο πόλεμος του Χίτλερ» εμμέσως πλην σαφώς αποδεικνύει ότι το περιβόητο ολοκαύτωμα κατά των Εβραίων δεν έγινε ποτέ (τουλάχιστον όχι με την μορφή που το μαθαίνουμε σήμερα). Συνελήφθη διότι στην Αυστρία απαγορεύεται δια νόμου κάποιος να αρνείται το ολοκαύτωμα. Όπως βλέπετε, χαζομάρες δεν υπάρχουν μόνο στο Ελληνικό σύνταγμα. Και για ένα επανέλθω γιατί ξέφυγα λίγο…
Από τα λίγα που άκουσα για το νέο βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ δημοτικού ότι αρνείται την ύπαρξη του κρυφού σχολείου. Για το συγκεκριμένο θέμα ομολογώ ότι δεν γνωρίζω. Όμως αν υποθέσουμε ότι είναι αλήθεια και το βιβλίο γράφει άλλη μια παπόρια τότε δεν θα πρέπει να αναζητήσουμε την ιστορική αλήθεια και σε αλλά γεγονότα; Τα παιδία δεν πρέπει να μάθουνε τον αληθινό ρόλο της εκκλησίας στην επανάσταση (δολιοφθορές, αυθαιρεσίες και κρυφή συμμαχία με τους Τούρκους). Μάλιστα η εκκλησία μισούσε θανάσιμα τον Κολοκοτρώνη (όχι ότι ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα καλό παιδί, ήταν άξιος στρατηγός πάντως) διότι ήθελε να είναι αυτή που θα ηγείται του «αγώνα» κατά των Τούρκων. Δεν πρέπει να μάθουνε τι ακριβώς έκανε ο Lord Byron ο «φιλέλληνας» στην βίλα του με Τούρκους αξιωματικούς και σουλτάνους; Δεν πρέπει να μάθουνε ότι ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο Νικηταράς (μεγάλοι αγωνιστές, άξιοι απόγονοι του Λεωνίδα) δολοφονήθηκαν από σύμμαχους επειδή ήταν ασυμβίβαστοι πατριώτες. Τον πρώτο μάλιστα τον δολοφόνησε το πρωτοπαλίκαρο του. Και πολλά άλλα τα για να αναφερθούν θέλουν πολύ χρόνο.
Και να σας πω και κάτι; Μην νομίζετε ότι είχε μεγάλη διάφορα το να είμαστε υπόδουλοι στους Τούρκους η στους Ανατολικορωμαίους – Βυζαντινούς.
Απλώς οι Βυζαντινοί κατόρθωσαν μέσω της προπαγάνδας, της απειλής του θανάτου και της υποκρισίας του Χριστιανισμού να κάνουν τέτοια πλύση εγκέφαλου στους Έλληνες της εποχής ώστε αυτοί να οικειοποιηθούν το Βυζάντιο… Ποσά χρόνια πρέπει να περάσουν ακόμα για να βγει κάποιος να πει στον Ελληνάρα της φράπας ότι το Βυζάντιο είναι ένα από τους μεγάλους μύθους της Ελληνικής Εθνικής προπαγάνδας; Το Βυζάντιο ήταν το τελειωτικό χτύπημα στον Ελληνισμό και στην Ελληνική φιλοσοφία. Το Βυζάντιο ήταν μια αρρωστημένη περίοδος σαδιστών, υποκριτών χασάπηδων. Η απόλυτη ξεφτίλα, αυτόν που σε κατέστρεψε και σε έκαψε να τον κανείς θεό σου, τι να πω..
Επειδή καταλαβαίνω ότι αυτά που λέω ίσως προκαλέσουν έκπληξη και ενδεχομένως να εκνευρίσουν μερικούς, είμαι στην διάθεση τους να τους τα τεκμηριώσω με ιστορικά στοιχεία, και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του, νοήμονες άνθρωποι είμαστε…
Οι Έλληνες λοιπόν φίλοι μου την έχουν ξεχάσει την ιστορία τους εδώ και πολλά χρόνια, δεν περίμεναν ένα βιβλίο δημοτικού για να την ξεχάσουν. Ας είναι καλά όσοι φροντίζουν γι αυτό.
Αυτά τα λίγα για τώρα ξέφυγα λίγο από το θέμα βέβαια… Αναλόγως με τις απαντήσεις, θα επανέλθω αν χρειαστεί…
terastios_
ΓΙα το βιβλίο δεν έχω να πω κάτι γιατί δεν έχει πέσει στα χάρια μου. Αν όμως είναι ακριβή τα όσα λένε γι αυτό, έχω να δηλώσω τα εξής:
ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ 2007 ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΑ?ΙΣΤΟΡΙΑ?ΙΣΤΟΡΙΑ?ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΙ ΠΟΙΟ ΜΑΘΗΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ?ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ,ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΜΕ 10-ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ- ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΜΠΟΥΤΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΘΑΤΡΙΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΡΟΖ «ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ» ΜΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ,ΑΞΕΣΤΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕΒΟΜΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΟΥ.ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΛΕΟΝ ΝΤΟΡΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ Η ΑΠΟΡΙΑ ΜΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ,ΗΘΙΚΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤ� ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΥΠΕΡΣΥΓΧΟΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ, ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΣΧΟΛΕΙΑ.ΑΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΕΥΚΑΙΡΕΙΕΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ. ΑΥΤΟ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΠΟΡΙΑΣ.
ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΠΟΡΙΑΣ ΜΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ?ΠΟΙΟΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΡΑΠΤΟ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΣΑΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ?ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ. ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΧΟΥΝ ΔΥΦΟΡΟΥΜΕΝΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ?ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ,ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΥΣΙΚΑ,ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ «ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ» ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ Η ΚΑΠΟΙΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟ�Ι�ΚΕΣ ΕΩΣ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΟΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΝΤΑ ΖΗΛΟ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ,ΜΕΧΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΦΥΣΙΚΑ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ,ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΤΥΧΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΡΙΑΣ ΜΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ,Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΜΟΥ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ- ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΙΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΙΔΙΑ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΝΑ ΑΝΤΙΜΑΧΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Η ΙΔΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΕΠΙΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ? ΜΗΠΩΣ Η ΟΛΗ ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΑΓΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΜΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ?ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗ ΠΑΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΝΕΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΠΟΡΙΑΣ ΜΟΥ ΔΙΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ Η ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ. ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ,Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.-
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΠΡΙΦΤΗΣ
Λίγα θα πω και όχι για το βιβλίο της ιστορίας.Θέλω απλά να ευχαριστήσω το Μαύρο Γάτο για το άρθρο του στο blog του.Μέχρι να το διαβάσω ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι όλοι είχαν ξεχάσει τα πολύ πρόσφατα γεγονότα που συνέβησαν στην Κύπρο με τον Ισαάκ και το Σολωμού.Ευτυχώς που κάποιος μας τα θύμισε και δε μπορώ να καταλάβω γιατί χαρακτήριστηκε εθνικιστής και φανατισμένος ελληναράς κλπ κλπ!Μεγάλωσα στην Κρήτη αλλά η μητέρα μου είναι Κύπρια και τυχαίνει να είμαι αρκετά ευαίσθητη όσον αφορά τα όσα έχουν συμβεί στην Κύπρο.Δε γνωρίζω προσωπικά το Μαύρο Γάτο και δε μπορώ να κρίνω αν φαίνεται εθνικιστής από το συγκεκριμένο άρθρο αλλά σε όλους εσάς που γράψατε διάφορα αίσχη του τύπου "Ο Ισαάκ ήταν κάτι σαν να λέμε ο τρελός του χωριού" έχω να πω τα εξής από την προσωπική μου εμπειρία: Εκείνο το φοβερό Πάσχα που άνοιξαν τα σύνορα στην Κύπρο ως διά μαγείας,ήμουν εκεί.Περπάτησα με τη μητέρα μου, η οποία ήταν συγκλονισμένη, λίγο μετά την πράσινη γραμμή. Πιο πέρα από την ελληνική μάλιστα πρεσβεία έχουν στήσει έναν πίνακα με φωτογραφίες από τις μέρες που δολοφονήθηκαν οι Ισαάκ και Σολωμού.Από πάνω από τις φριχτές αυτές εικόνες έχουν γράψει:"Turkish law and order". Αυτό νομίζω λέει πάρα πολλά.Και πρέπει να πω ότι παρά τη μισή κυπριακή μου καταγωγή δεν υπήρξα ποτέ ούτε εθνικίστρια και μάλιστα έχω γνωρίσει και γω Τούρκο που ήταν γαμώ τα παιδιά. Όμως κάποιες εικόνες δε μπορούν να σβηστούν από μέσα μου, γιατί εκείνο το Πάσχα είδα να μπουκάρει ελεύθερα ο κάθε Τουρκοκύπριος στα ελληνοκύπρια εδάφη, από την άλλη όμως οι Ελληνοκύπριοι μπορούσαν να περάσουν μόνο με διαβατήριο για να δούνε ξανά το ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ!!!Είδα τη
θεία μου να ψάχνει απεγνωσμένα το νεκροταφείο που ήταν θαμμένος ο παππούς της και να διαπιστώνει ότι το είχαν γκρεμίσει για να φτιάξουν ξενοδοχείο...Γι'αυτό σας λέω, μην καταδικάζουμε αμέσως κάποιον ως γραφικό ή εθνικιστή επειδή λέει απλά αλήθειες.Τί σας πείραξε τόσο?Είναι γεγονος ότι και οι Έλληνες φανατιζόμαστε αλλά παιδιά έλεος, όχι όπως οι Τούρκοι!Ένα ταξιδάκι στην Κύπρο ίσως σας πείσει.Και στο εξυπνοπούλι που έγραψε για τον Ισαάκ ότι είχε ψυχικές διαταραχές έχω να πω απλά ότι ντρέπομαι για λογαριασμό του. Σκέψου λίγο την οικογένεια αυτού του παιδιού αν διάβαζε αυτά που έγραψες.Εσύ που το παίζεις εναντίον κάθε είδους εθνικισμού απέδειξες με αυτά ότι είσαι μεγάλος ρατσιστής¨!΄Ο,τι και να ήταν ο Σολωμού και ο Ισαάκ δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ σαν να μην υπήρξαν καν άνθρωποι. Και να είναι κάποιος ο "τρελός του χωριού" δεν πειράζει ας τον σκοτώσουμε μωρέ, δε γαμ...?!Τι παπαριέλες είναι αυτές??Τί σε πείραξε τόσο?Ότι τους κάναν ήρωες?Ας ζούσες και συ αγοράκι μου όπως αυτοί που ξεσπιτώθηκαν και θα σου λεγα αν θα σουν εθνικιστής ή όχι!΄Ηταν δεν ήταν φανατικοί εθνικιστές αυτά τα παιδιά δεν άξιζαν αυτό το θάνατο. ΚΑι μάλιστα για ένα κομμάτι πανί, γιατί από απλό πανί ήταν η κωλοσημαία...΄Ισως ήταν αφελές αυτό που έπραξαν, ο καθένας μας όμως πράττει με βάση τα βιώματα του.Αν και συ είχες τα βιώματα που είχαν αυτά τα παιδιά με την ελευθερία σου να αμφισβητείται κάθε δευτερόλεπτο μπορεί να έκανες και συ το ίδιο.Και μετά βέβαια θα σε λέγαμε τον "τρελό του χωριού"...!Ξαναλέω, δεν έχω σκοπό να θίξω τους Τούρκους.'Ομως κακά τα ψέματα, όπως και μεις έχουμε ελαττώματα σα λαός έτσι και αυτοί έχουν.ΚΑι η βία είναι το χειρότερο ελάττωμα που μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος.Με αυτές τους τις πράξεις έδειξαν ότι δε σέβονται.Και δε μιλάω για όλους το ξαναλέω. Σε όλους εσάς, λοιπόν, που θίγεστε και θέλετε να το παίξετε απλά φιλότουρκοι και εναντίον κάθε ρατσισμού μάθετε πρώτα να πολεμάτε το ρατσισμό που είναι δίπλα σας. Μεγάλα λόγια όλοι λέμε αλλά δε βλέπω κάτι στην πράξη!Μάθετε πρώτα να σέβεστε το διπλανό σας(προτού τον καταδικάσετε ως τρελό του χωριού, χοντρό, μυταρά, βλάκα, χαζή κλπ) και μετά υπερασπιστείτε με πάθος άλλους όταν νοιώθετε ότι τους θίγει ένας "εθνικιστής".Αυτά, φιλικά...Erman
Δημοσίευση σχολίου